NFC is de afkorting van Near Field Communication, vrij vertaald: “draadloze dichtbij communicatie”. Het is dus een draadloze communicatiemethode, net zoiets als WiFi. Zoals het woord ‘near’ al aangeeft, is deze contactloze communicatie bedoeld voor zeer korte afstanden. In de praktijk meestal tussen ca. 1-3 cm. Dit in tegenstelling tot enkele andere vormen van RFID (Radio Frequency IDentification, waar NFC in feite een vorm van is). De afstand waarover de communicatie plaatsvindt kan bij sommige vormen van RFID zoals bijvoorbeeld UHF (Ultra-High Frequency) vele malen groter zijn dan bij NFC. De toepassing van die andere vormen is dan vaak ook geheel anders en vergt ook andere apparatuur en kan bijvoorbeeld niet met een mobiele telefoon gelezen worden.
Het interessante is dat de NFC-tag geen eigen stroomvoorziening nodig heeft. De NFC-chip verkrijgt zijn energie van het door de NFC-lezer/schrijver (bijvoorbeeld een mobiele telefoon) uitgezonden elektro magnetisch veld. Onder andere hierdoor en ook voor de veiligheid is NFC echt bedoeld voor gebruik op een zeer korte afstand van gemiddeld zo’n 2 á 3 centimeter.